Waarom oude muziek en lp’s fijn zijn

Steeds meer mensen krijgen er weer interesse in, oude lp’s. De muziek moet je natuurlijk wel aanspreken, maar wat is er nou leuker dan rommelmarkten en kringlopen af te struinen om tussen allemaal oude en stoffige lp’s in half vergaande dozen de lp te vinden waar je al tijden naar op zoek bent? Geloof me, dat is een gelukzalig gevoel!

Bij mij begon het persoonlijk bij de band Culture Club, van het bekende (foute) nummer “Karma Chameleon”.
We kochten namelijk een cd (op aanrader) van deze band voor mijn moeders verjaardag een paar jaar terug. Maar van te voren had ik hem zelf stiekem al een aantal keer geluisterd omdat ik de muziek zo leuk vond. Als je eenmaal op de muziek uit de ’70/’80 bent gevallen….kom je er niet meer vanaf. Zo vond ik telkens weer een andere leuke band waar ik dan weer de lp’s van kon zoeken. Een tijdje terug kwam ik een lp van A-haa tegen, van het bekende nummer “Take on me”. Ik had nog nooit van die band gehoord, alleen dat ene nummer kende ik, maar….ook op deze muziek ben ik verliefd geworden.

Maargoed, dan ben je wel lekker al die lp’s aan het sparen en die belanden dan in je kast waar eigenlijk helemaal geen plek voor is… dus dan moet je een andere oplossing bedenken. Ik had ze eerst maar ergens tussen liggen tot ik op een mooie, zonnige lentedag bij de kringloop een lp-koffertje tegen kwam, en ja hoor…. ook hier werd ik weer meteen verliefd op! Ik mocht hem voor maar €1 mee naar huis nemen, dus dat zag er zo uit:

Maar nog een andere goede reden waarom lp’s fijn zijn, zijn de herinneringen die eraan zijn verbonden. Soms kom je singletjes tegen (kleine schattige lp’s, met maar 1 nummer per kant, want ja je draait een lp / single om voor andere liedjes) waaraan je een bepaalde herinnering hebt. Zo was voor mij bijvoorbeeld het nummer “Last Christmas” van Wham! echt het meest fijne kerstnummer vroeger. Net als “Do they know it’s christmas time” van Bandaid die wereldwijd zovaak gedraaid word dat je hem uiteindelijk, net als alle andere kerstnummers, naar een paar maand niet meer kon horen. Maar ook het nummer “Karma Chameleon” is een nummer met veel herinneringen waar ik telkens weer gelukkig van word als ik hem begin te draaien.

Zo heb ik laatst een lp van De fabeltjes krant, en pippi langkous gevonden, 2 al behoorlijk oude en versleten lp’s, die het gelukkig nog wel doen. De lp van Pippi Langkous is uit begin 1970, de hoes is helemaal gebruikt en met plakband bij elkaar gehouden, maar de plaat doet het nog prima op heel veel gekraak na dan (maar dat is juist zo’n gezellig en fijn geluidje)

Maarja, dan heb je al die leuke lp’s wel opgespaard maar zonder platenspeler kom je nergens. Ik hield de kringlopen in de gaten maar daar vond je niet veel wat nog erg intact was. Uiteindelijk vond ik op een rommelmarkt een oude Philips platenspeler, bij een man die doooozen vol met lp’s had staan (waar ik er ook nog 4 had gevonden). Hij doet het perfect alleen moest ik er nog boxen bij vinden… wat een enorme uitdaging was want er is een oude aansluiting voor nodig. Gelukkig vond ik er eentje (stiekem van een andere pick-up) bij een kringloop dus nu kan ik heel blij al mijn plaatjes draaien!

Je ziet dat deze manier van muziek afspelen steeds meer in komt, ik kwam namelijk (per toeval) albums van o.a. Kensington, Blaudzun, Racoon en de 3js tegen die zowel op cd al vinyl (lp) werden uitgebracht. Dus hop, meteen in zwolle naar een platenzaak gegaan en een lp van Racoon gehaald! Het is gewoon zoveel leuker en spannender dan een cd 🙂

Mocht je nou nog denken, “goh wat leuk is dit eigenlijk, maar welke muziek was er verder nog allemaal in die tijd?”
Hier heb je een link naar de top 80 songs van de jaren 80.

Liefs,
Sarah